|
Ahhh, smerte, smerte.... Ragnar Rokk kunne nok ein gang hausse opp Smertze sin kampinnstilling. Han hadde funne ein turvande lagkaptein. Der andre valte frelsen i smertene og dauden so var Smertze klar for meir. Ragnar Rokk visste korleis ein skulle tukte slangemenneska og hadde det ikkje vore for ein sein scoring av pliskane so hadde det enda 2-0. Aardnar og Hans Høgskolt scora i kvar sin omgang pluss at Yusuf ramla fælt på målstreken ved slutten av fyrste omgang. Det hadde berre vore underhaldanda å sjå han dette der i sine eigne hovar hadde det ikkje vore for at han bar på ballen og og soleis frårøva Ragnar Rokk ein heilt velfortent scoring. Seinare fekk han smake pisken av pliskane og tilbrakte resten av kampen ynkane i KO-boksen. Fullt so heldige var ikkje Sweetback, Saaaal og Sveinung. Sveinung og Sweetback blei sendt rett i fryseboksen til framtidige etegilder medan Saaal blei, som den ynkelege sjela han er, sendt ut i ødemarka etter kampen. Ned i styrke og rustning viser at haldninga hans er fullstendig på tvers av Ragnars. Nokre seier at alt dette var eit renkespel av Smertze sidan han ville vera einaste på laget med namn på S.
Etter kampen blei Fysen Frithjof henta inn. Han har luska i buskene ei god stund no og Ragnar bestemte seg at han kunne no likso god ta han med på laget no som han hadde vent seg til odøren hans. Høgskolt fekk tilbod om smidigheitstrening etter kampen, men då sa Ragnar tvert nei; \"slik pansy-fansy greier let vi alvar og andre tvilsame individ ta seg av, Hans skal blocke, blø og dø\".
Av motstandarane var Ragnar full av age for Fizzy. Han klarte 3 skadar mot Ragnars menn og Ragnar beit seg merke i han. Om deira vegar skulle kryssast ein gang so skulle Ragnar gjere sitt beste for å sikre seg skinnet til eit slikt fint reptil.
|
|
Da er for dårleg, for dårleg, [b]FOR DÅRLEG[/b] brøla Ragnar Rokk etter kampen. Kva er dåke halvdemonar eller ynkeleg skogsalvar? Vi må knuse, knuse, [b]KNUSE[/b] orkar ikkje la dei leike med oss. Fyrste omgang var ok, vi klarte nesten å unngå at Bognil scora i siste runde og det at Journeyrotteren blei sendt av bana i fyrste turn er berre slikt ein lyt rekne med av slikt pakk. Men de må skade, skade, [b]SKADE[/b] orkane. Da hjelp ikkje å trille 8 eller 9, de må trille 10 , 11 eller 12 på rustninga, fyrst då blir da effekt av slikt. Og eg vil ha slutt på at det heile tida ligg 3-4 mann nede, slutt med da! Og korfor kunne de ikkje sparke litt på orkane når dommaren ikkje tørte å sende folk av bana, ja da skal eg sei: [b] FORDI DA IKKJE LÅG NOKEN ORKA NEDE!!! E DA SLIK VI VIL HA DA? NEI DA E IKKJE DA![/b]
Andre omgang er endå verre; 3 stykker har ikkje lov å bli [i]skada[/i] på ein turn. At Hans går i oppløysing er noko vi reknar med, men Lemminkainen, Aardnar, Niegrich, Yusuf og Frithjof vi betalar ikkje dåke for å ligge i dugouten. Frå no er det forbudt å ligge dar, alle som kjem inn dar blir straffa med 100 piskeslag!
Einaste positive som kan seiast er at Smertze viser ukueleg vilje og mot på bana, Hallvard viser seg som uovervinneleg og at han faktisk kan kaste ein ball. Lord Borak som ikkje gjev katten i laget gjorde atter ein god figur og med ein skade på Da Squisha gjorde han seg fortent til Pain\'s beste spelar.
Eg aksepterar ikkje fleire tap, treningstur til Niflheim er booka og dåke treng ikkje komme tilbake før de er motivert nok til å vinne.
|
|
Ragnar Rokk var ikkje nøgd, det stod slettes ikkje bra til med laget hans. Gravkam hadde ymta frampå om at dei ville spele kamp og sidan Ragnar ikkje var nøgd med laget sitt so fekk dei ikkje lov å forlate Niflheim. Men Gravkam ville gjerne spele so dei kom ned dei og. Det skulle vise seg å vere eit dårleg triks av Ragnar, Gravkam hadde langt fleire fans der enn Pain, mykje på grunn av Gork og Gandorks mange rekrutteringskampanjer der nede.
Starten av kampen såg dårleg ut det såg ut til at kampen laut utsettast då det byrja regne haueskallar, heldigvis letta det snart opp då det viste seg at Gravkam-fansen snart gjekk tom for skallar å kaste og byrja slåss seg i mellom i staden. På grunn av partisk dommar fekk Gravkam byrja med ballen og dei rykte raskt fram og scora med Gravenøl. Alt som normalt tenkte Ragnar, vi går for ein klassisk 2-1 siger. Det skulle vise seg å bli vanskeleg, blodge/sidestep er ein umåteleg kjedeleg kombo og tilslutt hadde Ragnar fått nok; [b] få ut den forbaska ghoulen[/b] brøla han til den innleigde skjelettrollmannen. Gnistrane fauk rundt Gravenøl og han tok seg ein fortent pause i knockoutboksen. Dette var sjansen Niegrich hadde og han storma framover i eit desperat forsøk på å utlikne. Men Wolfgang takla han elegant, fakka ballen og det stod 0-1 til pause.
Etter pausen var Pain maks psyka opp; Borak sendte zombie etter zombie pluss eine wighten i KO eller skadeboksen og Ripper grabba sidesteppar etter sidesteppar. I tillegg hadde Pain-krigarane smørt seg inn med diverse avskylege midlar so Gravkam-spelarane akka seg titt og ofte for å blocke dei i det heile. På grunn av eit uheldigt spark av Graveladden fekk Noureddine starte med ballen. Pain sleit seg framover, men fyrst gjekk Lemminkainen ut og so laut Fridhjof av bana og. Allikavel rykte Pain framover og tilslutt var Noureddine i scoringsposisjon. Då vakna Wolfgang til liv, reiv seg laus oppmerkinga og blitza Fridhjof av bana. Ballen spratt inn igjen på bana og i eit siste desperat forsøk reiste Niegrich seg, dodga vekk frå oppmerkinga og prøvde å plukke opp ballen. Men i mørkret var det vanskeleg å sjå kva som var kva og det visste seg at Niegrich plukka opp ein skalle og ikkje ballen so Gravkam kunne juble for nok ein siger og Pain kunne sjå fram til meir trening i Niflheim.
|
|
Ragnar Rokk såg fram til ein ny sesong, denne hadde berre vore sorgen; ein siger i fyrste kampen og deretter radigt nedover og enda med 3 tap. Ikkje akkurat det ein suksessfull trenar såg føre seg. Kampen mot Alvedans var iallefall den dårlegaste denne sesongen. Ragnar hadde sett kva Solleiemark fekk til hos superlaget Furulunden og Alvedans var ikkje akkurat mykje dårlegare. Dei sprang sirklar rundt Smertze og gjengen hans. Max Spleenripper fekk saga litt i nokre magar, men generelt sett gjekk det ganske kort tid før han var utvist og Alvedans oppe i 2-0. Niegrich redda 2-1 til pause og Ragnar såg føre seg ein slow grind til 2-2. Men Alvedans var besatt av tanken på å få Throgolas på kastetronen. Han trengte to completions for å komme likt med svartalven på topp. Til pause hadde han ein og håpte på minst ein til. Alvedans kapra ballen tidleg i andre omgang då ballen berre låg i 3 taklesoner, lett match for catchadrial. Men i staden for å springe i mål tok han ein vid sirkel rundt Pain og kasta ballen langt bak på eigen banehalvdel til Throgolas. Deretter blei det ei fin klunge, Tylfest viste seg som ein sprinter og Niegrich levde opp til etternamnet Teufelhofen. Men tilslutt var det Throgolas som kunne le høgst. To completions i andre omgang og vips var han sesongens beste kastar. At Dodgine snubla på målstreken var liksom like greit ettersom alvecoachen hadde uttalt før kampen at det viktigaste var å stjele passartittelen frå svartalvane.
Ragnar visste med seg sjølve at han kunne ikkje gje seg med ein so dårleg tabellposisjon og lova revansj til neste sesong. Kanskje han då kan oppleve nokre nurgle warriors som faktisk klarar å skade motstandarane og kanskje rekrutere ein rotter eller to...
|
